Η δύναμη της ενσυναίσθησης

           

Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας αναλογιστήκαμε πως θα ήταν ο κόσμος δίχως βία, δίχως ζήλια, εκμετάλλευση, φθόνο και αρνητικά συναισθήματα. Όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας πιστέψαμε στην ελπίδα να γίνει ο κόσμος καλύτερος και πιο ανθρώπινος, μα δε σκεφτήκαμε το πιο σημαντικό: να γίνουμε η αλλαγή, για να δημιουργήσουμε την κοινωνία που τόσες φορές έχουμε αναλογιστεί.

Αναμφισβήτητα, έχουμε ακούσει αυτή τη λέξη, αλλά δεν είναι βέβαιο κατά πόσο γνωρίζουμε τη σημασία και τη σπουδαιότητα που κρύβει για το κοινωνικό "γίγνεσθαι". Φυσικά, λόγος γίνεται για την ενσυναίσθηση. Τα συστατικά της λέξης προέρχονται από το "εν" και την "αίσθηση" που σημαίνει επέκταση της αίσθησης του ατόμου πέρα από τον εαυτό, δηλαδή η συναισθηματική ταύτιση με το άλλο άτομο.

Απαραίτητα στοιχεία της ενσυναίσθησης είναι η αναγνώριση, η κατανόηση και ο σεβασμός του συναισθήματος των σκέψεων, της θέσης ή της κατάστασης που βρίσκεται ο συνάνθρωπός μας. Πρόκειται για μία ικανότητα, την οποία όλοι οι άνθρωποι την έχουμε μέσα μας, αλλά ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Οι άνθρωποι με υψηλό δείκτη ενσυναίσθησης ακούνε προσεκτικά τον συνομιλητής τους, έχουν αυτογνωσία, αυτοέλεγχο, αυτοπεποίθηση, προσαρμοστικότητα και εικοινωνιακές δεξιότητες.

Η ενσυναίσθηση αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο για την κοινωνία, μια βαθιά και ουσιαστική επικοινωνιακή διαδικασία, συμβάλλει στην αλληλοκατανόηση, αναπτύσσοντας μία αμοιβαία εμπιστοσύνη. Σύμφωνα με τον Daniel Goleman, αυτή η δεξιότητα είναι τρόπος ζωής, για να τη βελτιώσουμε και μπορεί να καλλιεργηθεί, γιατί αποτελεί μία από τις πέντε βασικές διαστάσεις της συναισθηματκής νοημοσύνης EQ/EI (Emotional Quotient/Emotional Intelligence).

Παράλληλα, η ενσυναίσθηση βοηθάει στην ελεύθερη έκφραση του συνομιλητή μας, την ανάπτυξη των κινήτρων του, των επιθυμιών του και στην επεξήγηση των λόγων που διατηρεί μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Όλα τα παραπάνω επιτυγχάνονται δίχως να έχει φόβο ή το άγχος αν θα τον κρίνει ο συνομιλητής του. Δίχως αμφιβολία, συμβάλλει στο σωστό χειρισμό της διαφορετικότητας, ο οποίος δεν υπάρχει στις μέρες μας.

Όπως έχει γράψει και ο Έλληνας συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος: "Ο αγώνας να παραμείνω άνθρωπος είναι η κορυφαία πολιτική μάχη. Να μπορείς να αποφύγεις τη βαρβαρότητα αυτής της εποχής. Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με τρυφερότητα. Με το δικό σου βλέμμα. Η ζωή είναι ένα δώρο, που μας δίνεται μία φορά" και απαιτεί το σεβασμό όλων μας!